Τα στοιχεια της εθνικής στατιστικής υπηρεσιας δείχνουν οτι την τελευταία δεκαετία περισσότερο από το 10% της ετήσιας θνησιμότητας έχει μετακινηθεί στις μεγαλύτερες των 80 ετών ηλικίες. Πράγματι, ο πληθυσμος της γης μεγαλώνει όχι μόνο σε αριθμο αλλά και σε ηλικία. Σημερα ζουν στη γη 7 δισεκατομμύρια ανθρωποι, ενώ το 2050 υπολογίζεται οτι θα φτάνουν τα 9 δισεκατομύρια εκ των οποίων τα 2 τουλάχιστον θα έχουν ηλικία πάνω από 60 έτη. Ωστόσο τα καρδιαγγειακά νοσήματα και οι κακοήθεις νεοπλασίες εξακολουθούν να βρίσκονται στην κορυφή της λίστας ‘επικινδυνότητας’ , αφού σε αυτά αποδίδεται το 65% των θανάτων και τότε και τώρα. Πρόκειται για παθήσεις με καλά τεκμηριωμένο το ρόλο της πρόληψης και της πρώιμης ανίχνευσης.
Η ψηφιακή επανάσταση και η απογείωση της τεχνολογίας μεταφέρουν το άτομο σε ενα νεο περιβάλλον όπου επικρατεί ένας πρωτοφανής συνδυασμός εξατομίκευσης και αυτονομίας. Έχει ελεύθερη πρόσβαση στο σύνολο σχεδον της πληροφορίας με αντίτιμο να πρέπει να ανταποκριθεί σε ταχύτατους ρυθμούς αλλαγών. Ο καινούριος άνθρωπος που έχει καταργήσει τις αποστάσεις και συντονίζεται σε παγκόσμιο επίπεδο, πρέπει να είναι ευέλικτος και να μπορεί να αποφασίζει ο ίδιος για την υγεία του.
Τις καθοριστικές αλλαγές παρακολουθεί και ο ρόλος του γιατρου , του οποίου υποχρέωσή είναι να φροντίσει όχι μόνο τους αρρώστους αλλά και τους υγιείς. Το μοντέλο της ιατρικής αυθεντίας με την παθητική μόνο συμμετοχή του κυρίως ενδιαφερομένου, δηλαδή του ασθενή, έχει καταργηθεί γιατί δε βοηθά ουσιαστικά το σύγχρονο άνθρωπο ο οποίος αναπόφευκτα συνδιαμορφώνει την ιατρική υπηρεσία. Σε αυτή τη βάση, καθήκον των ιατρών της πρωτοβάθμιας περίθαλψης είναι μαζί με τη θεραπεία των ασθενειών, να διαφυλάξουν τη ζωή και την υγεία, και αυτό να το κάνουν με συνεπή κα συστηματικό τρόπο. Κανείς δεν είναι πιο κατάλληλος από τον γιατρό για να ευαισθητοποίησει, εμπνεύσει και εκπαιδεύσει τους ανθρώπους σε μια νέα κουλτούρα υγείας που, γιατι οχι, θα επηρεάσει και ένα πιο μακροπροθεσμο όραμα, αυτό της βελτίωσης της δημόσιας υγείας και διοίκησης των οικονομικών της υγείας .
Ασφαλώς η πρόληψη δεν υπογράφει συμβόλαιο ζωής. Λειτουργούμε με βιολογικους κανονες και μιλαμε οχι με το σιγουρο αλλά με το περισσοτερο πιθανό. Ωστόσο οι σημερινοί γιατροί καλούμαστε να θεμελιώσουμε την επιμήκυνση του προσδόκιμου ζωής του ανθρώπινου είδους. Σε αυτό το πνεύμα, μια σημαντική αποστολή μας ειναι να καθοδηγήσουμε το σύγχρονο άνθρωπο να φροντίσει τη ζωή και την υγεία του και να παραμεινει ενεργός απολαμβάνοντας περισσότερα και ποιοτικά χρόνια ζωής.