Ο εμβολιασμός θεωρείται από ΟΛΟΥΣ ως ένα θεμελιώδες ζήτημα για την βρεφική, παιδική και εφηβική ηλικία. Ωστόσο για τους ενήλικες, μόνο τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει προτεραιότητα στη συνολική φροντίδα της υγείας τους.
Η καθυστέρηση αυτή καθρεφτίζεται σε μια αντίστοιχη καθυστέρηση στην εφαρμογή ενός συστηματικού προγράμματος εμβολιασμού για τον ενήλικα, και κατ’ επέκταση στην ασφαλιστική κάλυψη των εμβολίων αυτών. Παγκόσμια, βρισκόμαστε με τους ενήλικες εκεί που βρισκόμασταν με τα παιδιά 25 χρόνια πριν, ίσως και περισσότερο.
Γιατί όμως το ζήτημα των εμβολίων είναι σημαντικό ΚΑΙ για τους ενήλικες;
Πρωτίστως γιατί, όπως έχουμε τονίσει σε αυτές τις σελίδες, ο μέσος όρος ζωής παρατείνεται, και το 2050 περισσότεροι από 1 στους 5 κατοίκους του πλανήτη θα έχουν ηλικία άνω των 60 ετών. Χρειαζόμαστε λοιπόν υγιείς, ενεργούς και κοινωνικά συμμετοχικούς μεγάλους ενήλικες.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι κάποιες κατηγορίες ενηλίκων που δεν έχουν κάποια πάθηση, ούτε ελαττωματικό ανοσολογικό σύστημα, αλλά είναι απολύτως υγιείς, χρειάζεται να προστατευτούν από ορισμένες παθήσεις είτε επειδή η έκθεσή τους σε αυτές είναι έντονη, είτε γιατί μπορούν να γίνουν δεξαμενές μετάδοσης λοιμώξεων. Παραδείγματα είναι το εμβόλιο της ηπατίτιδας Β για τους υγειονομικούς υπαλλήλους και το αντιγριππικό εμβόλιο στο προσωπικό των παιδικών σταθμών.
Τέλος, αν και σπάνιο στη χώρα μας, είναι σημαντικό να ελεγχθεί σε έναν ενήλικα κατά πόσο το βασικό πρόγραμμα εμβολιασμού του στην παιδική –εφηβική ηλικία έχει ολοκληρωθεί ή/και κατά πόσο χρειάζεται να γίνει υπενθυμιστική δόση σε εμβόλια που έχει κάνει στο παρελθόν ώστε να διατηρηθεί η ανοσία που πέτυχε το εμβόλιο, άρα και η ετοιμότητα να μας προφυλάξει άμεσα από μια επικίνδυνη λοίμωξη. Παράδειγμα είναι οι αναμνηστικές δόσεις του εμβολίου τετάνου-διφθερίτιδας, που πρέπει να γίνονται κάθε δέκα χρόνια.
Στη χώρα μας το εθνικό πρόγραμμα εμβολιασμού είναι ενημερωμένο σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσιεύσεις και παρέχει συστάσεις για τον εμβολιασμό των ενηλίκων.
Παράγοντες που λαμβάνονται υπόψιν στη διαμόρφωση ενός πλάνου εμβολιασμού για έναν ενήλικα είναι η ηλικία, το κατά πόσο υπάρχουν χρόνιες παθήσεις, ο τρόπος ζωής, η επαγγελματική απασχόληση και μελλοντικές δραστηριότητες (εγκυμοσύνη, ταξίδια). Επισημαίνω για άλλη μια φορά ότι οι καπνιστές θεωρούνται ομάδα υψηλού κινδύνου ΚΑΙ εδώ, ακόμη και αν δεν πάσχουν από συγκεκριμένη ασθένεια, καθώς επίσης και τα άτομα με νοσογόνο παχυσαρκία, γεγονός που συνυπογράφει τη σημασία του υγειϊνού προτύπου διαβίωσης για τη γενικότερη υγεία.
Συζητήστε λοιπόν με το γιατρό σας κατά πόσο σας αφορά ο προγραμματισμένος εμβολιασμός των ενηλίκων, και αν ναι, ποιο είναι το δικό σας ημερολόγιο εμβολιασμού και γιατί. Μη διστάσετε να εκφράσετε οποιονδήποτε ενδοιασμό σας σχετικά με τα εμβόλια και να ζητήσετε τεκμηριωμένες απαντήσεις.
Όπως στα παιδιά……