Το Συνένζυμο Q10 (Ουβικινόνη) είναι ένα μόριο που συνθέτουν από μόνοι τους οι ζωικοί οργανισμοί και βρίσκεται κατά κύριο λόγο στις κυτταρικές μεμβράνες, ειδικά τις μεμβράνες των μιτοχονδρίων. Δύο είναι οι σημαντικότερες λειτουργίες του: 1) η καταλυτική συμμετοχή του στην αναπνευστική αλυσίδα (δηλαδή στη μεταφορά ηλεκτρονίων κατά την παραγωγή ενέργειας μέσα στο κύτταρο) και 2) η προστασία άλλων μορίων από το οξειδωτικό stress, αφού συμπεριφέρεται σαν υποδοχέας ελευθέρων ριζών.
Έτσι, το Συνένζυμο Q10 , που δεν είναι βιταμίνη όπως εσφαλμένα πιστεύεται, εκτός από απαραίτητο προαπαιτούμενο σε επαρκή ποσότητα για την παραγωγή ενέργειας στους ιστούς, είναι και ένα θαυμάσιο φυσικό αντιοξειδωτικό.
Από το 1955 που περιεγράφηκε για πρώτη φορά, έχει μελετηθεί εκτενώς τόσο σε πειραματόζωα όσο και στον άνθρωπο, κυρίως ως προς την πρώτη του ιδιότητα δηλαδή να υποστηρίζει την παραγωγή ενέργειας, ιδιαίτερα σε ιστούς που τη χρειάζονται περισσότερο όπως η καρδιά και οι μύες. Ένα πεδίο έρευνας είναι τα σπανιότατα σύνδρομα όπου η ενδογενής παραγωγή Q10 δεν φτάνει για να καλύψει τις ανάγκες του οργανισμού, οπότε η εξωγενής πρόσληψή του είναι η προφανής λύση. Εκτός από αυτά, ένα πλήθος δεδομένων έχει προκύψει από καλά σχεδιασμένες μελέτες για το όφελος από τη χορήγησή του Συνενζύμου Q10 σε καταστάσεις όπως η χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια και οι μυοπάθειες, όπου φαίνεται ότι είναι ωφέλιμο σαν συμπληρωματική θεραπεία, δηλαδή μαζί με τις υπόλοιπες ενδεδειγμένες θεραπείες.
Ωστόσο, η δεύτερη ιδιότητά του, η αντιοξειδωτική, έχει κερδίσει περισσότερο ενδιαφέρον γιατί έχει φανεί πως με την πάροδο της ηλικίας και τη γήρανση, εγκαθίσταται ένας φαύλος κύκλος: Το οξειδωτικό stress εξαντλεί τις ποσότητες του Συνενζύμου Q10 και το ελαττωμένο Q10 με τη σειρά του δεν επαρκεί σαν αντιοξειδωτικό και έτσι αυξάνεται το οξειδωτικό stress. Υπενθυμίζεται ότι η συσσώρευση του οξειδωτικού stress και η φλεγμονή που ακολουθεί είναι ο μηχανισμός με τον οποίο γερνάμε, και παραδείγματα γερασμένων ιστών είναι η αρτηριοσκλήρυνση, το μεταβολικό σύνδρομο, και βέβαια οι νευροεκφυλιστικές παθήσεις (άνοια, νόσος του Parkinson). Τα αποτελέσματα των έως τώρα μελετών δεν είναι ομόφωνα, όμως ο εύλογος μηχανισμός που περιγράφηκε παραμένει ισχυρά πειστικός οπότε η έρευνα εξακολουθεί να εξελίσσεται προς αυτήν την κατεύθυνση. Επιπλέον φαίνεται ότι υπάρχει ένα ιδανικό διάστημα που η προστατευτική αντιγηραντική δράση του Συνενζύμου Q10 μπορεί α εκδηλωθεί, και αυτό είναι πριν δημιουργηθούν μόνιμες βλάβες στους ιστούς.
Πολύ σημαντικό είναι ότι όλες οι μελέτες, ακόμη και αν δεν έχουν φτάσει σε ξεκάθαρα συμπεράσματα για το όφελος από το Συνένζυμο Q10, έχουν συνεισφέρει πληροφορίες σχετικά με το πόσο ασφαλής είναι η λήψη του. Φαίνεται λοιπόν ότι ακόμη και με μεγάλες δόσεις (1200 mg την ημέρα) δεν εμφανίζονται ανεπιθύμητες ενέργειες, τουλάχιστον σημαντικές.
Τέλος, ας θυμόμαστε ότι:
· Η έλλειψη Q10 είναι μια πολύ σπάνια κατάσταση, ωστόσο η διαθέσιμη ποσότητά του περιορίζεται με την αύξηση της ηλικίας.
· Το μεγαλύτερο μέρος από αυτό που προσλαμβάνουμε σαν συμπλήρωμα από το στόμα αποβάλλεται με τα κόπρανα και ένα μικρό μόνο ποσοστό θα εισέλθει στην κυκλοφορία του αίματος και θα φτάσει στις κυτταρικές μεμβράνες.
· Η επιθυμητή δόση είναι διαφορετική σε κάθε περίπτωση και θα πρέπει να προσδιορίζεται.
· Είναι ασφαλές
· Είναι υποσχόμενο αντιγηραντικό, αλλά όχι το μόνο. Ένα είδος μακρόβιων πειραματοζώων, παρουσιάζει παραδόξως έλλειψή του!!!!!!!